Wat doet dit met je carière kansen?
Dit ging wel erg gemakkelijk. Dat had ik toch maar goed gedaan, dacht ik. Terwijl ik het dacht bekroop een gevoel van onbehagen me. Waar dat vandaan kwam wist ik niet. Het ging toch goed. Waarom voelde het dan toch fout? Ik besloot om de casus tijdens de eerstvolgende intervisiebijeenkomst voor te leggen aan collega’s.
Een half jaar daarvoor was Nora voor het eerst bij me gekomen en waren we het coachingstraject begonnen. Ze liep tegen de veertig en was hoger opgeleid. De problemen die ze had vond ik best pittig. Geen vaste woon- of verblijfplaats nadat haar relatie met de man waarvan ze dacht dat die haar soulmate was, uit was gegaan.
Ze had een klein arbeidscontract, waarvan ze geen huurwoning kon betalen. En om het allemaal nog erger te maken kampte ze met allerlei lichamelijke klachten. In een aantal maanden leerde ik haar goed kennen. Nora begreep wat ik duidelijk wilde maken met mijn verhalen en opdrachten en ze voelde zich vrij om haar gedachten en gevoelens te delen.
Weer gelukkig
Door de inzichten die ze kreeg, ging ze met grote stappen vooruit. Ze vond passend werk en een tijdelijke woning. Het ging steeds beter. Toch voelde het voor mij niet goed! Kon een cliënt in een dergelijke situatie zo snel herstellen? Zijn tien sessies voor een cliënt met dergelijke klachten niet veel te weinig?
Tijdens een intervisiebijeenkomst vertelde ik wat me bezig hield bij deze cliënt en mijn gevoel daarbij. Nadat ik mijn casus verteld had, mochten mijn collega’s vragen aan me stellen die ik direct beantwoordde. Daarna zeiden mijn collega’s wat hun ideeën waren over de casus. Een van de opmerkingen was dat ik nog iets verder zou moeten doorvragen bij de cliënt.
Met deze opmerking in het achterhoofd besloot ik nog eens te kijken naar de antwoorden van Nora op het intakeformulier. Als ik voor de eerste keer een sessie heb met een cliënt, dan neem ik met de cliënt de Repairing Balance vragenlijst door. Repairing Balance is een methode die ik gebruik tijdens mijn coaching.
De cliënt beantwoordt vragen over zijn gevoelswereld en gedrag. Ook staan er in de vragenlijst vragen om achter onbewust belemmerende overtuigingen van een cliënt te komen. Vervolgens ga ik de antwoorden analyseren zodat ik een zo volledig beeld heb van de problemen van de cliënt. Ook weet ik daarna waar ik op moet letten bij de cliënt.
Dit had ik ook bij Nora gedaan. Mijn analyse was dat de oorsprong van de problemen die Nora ondervond heel vroeg in haar leven waren ontstaan. Vervolgens had ik Nora meerdere vragen gesteld over haar jeugd. Daar was niets bijzonders uit gekomen. Dus was ik er vanuit gegaan dat mijn analyse onjuist was.
“Oh, maar ik ben geopereerd als baby. Er mankeerde heel veel aan me!”
De operatie
Nadat ik de vragenlijst van Nora nogmaals had doorgenomen, besloot ik mijn gedachten met haar te delen. Ik vertelde dat uit de analyse kwam dat er vroeg in haar jeugd iets met haar gebeurd moest zijn, maar dat ik dat niet terug hoorde in de gesprekken die we hadden. De reactie van Nora had ik niet verwacht. Ze zei: “Oh, maar ik ben geopereerd als baby. Er mankeerde heel veel aan me!”
In een klap besefte ik hoe het zat. De onbalans lag, zoals de antwoorden op de vragenlijst al aangaven, in haar babytijd. Ik had al die tijd geluisterd naar haar verhalen over werk, opleiding, relaties en familie etc., maar daar was niet veel bijzonders gebeurd. Over haar kindertijd had ik ook wel vragen gesteld, maar blijkbaar niet de goede.
Door mijn gevoel dat iets niet klopte en door dit te bespreken met collega’s kwam ik tot het besef dat ik verder moest vragen. Daardoor kwam ik achter het belangrijke moment in Nora’s leven; de operatie die bijna veertig jaar geleden plaats vond bij een nog maar net geboren baby. Wat een pijn zal ze gehad hebben en wat moeilijk voor haar ouders om dat mee te maken.
Angst en pijn
En wat moeilijk voor Nora om te worden geopereerd toen er nog geen Ronald McDonald huizen waren. Helemaal alleen in een groot ziekenhuis met vreemde artsen en verplegers, want haar ouders mochten alleen tijdens de bezoekuren langskomen. En dat toen ze op een leeftijd was dat ze nog niet kon vertellen wat er in haar om ging.
Door dit te bespreken met Nora, vielen voor haar de puzzelstukjes op de juiste plek. Ze kon hierdoor in contact komen met de angst en pijn die ze altijd uit de weg was gegaan. Het bijzondere was dat, doordat ze erkende dat het pijnlijk en angstig was geweest, haar lichamelijke problemen snel verminderden.
Nu een paar jaar later, doet ze werk dat ze leuk vindt met een bijpassend salaris. Ze kan hierdoor een huurhuis betalen. Met haar gezondheid gaat het goed. Zo nu en dan gebeurt er iets waardoor ze weer uit haar evenwicht wordt gehaald, maar haar veerkracht is nu zo groot dat ze daar weer snel bovenop komt. Haar kansen op de arbeidsmarkt zijn hierdoor een stuk groter geworden.