We hebben sinds een jaartje of tien een aantal wijnstokken op het erf staan. Ze worden verzorgd door iemand die daar verstand van heeft. Zelf eten we zo nu en dan een druifje, van de rest wordt wijn gemaakt en die smaakt over het algemeen prima. Niet te veel van drinken dus, want dat kan verslavend zijn.
In november heb ik een lezing bijgewoond van een maatschappelijk werker. Het onderwerp was verslaving, met name over alcoholverslaving. Wanneer wordt er gesproken over verslaving en wat gebeurt er met mensen die verslaafd geraakt zijn aan alcohol, waren de onderwerpen die aan bod kwamen.
Vaak zit er achter een verslaving een heel verhaal. Druk vanuit de groep. Het zijn vaak mensen die zich, voordat de verslaving begon, niet gezien en gehoord voelden. Ze voelden zich niet verbonden met hun omgeving.
Ze voelen zich vaak minderwaardig, hebben weinig zelfvertrouwen of ervaren de wereld in het algemeen als een onveilige plek. Stoppen met gebruiken, in dit geval drinken, is voor deze mensen dan ook niet de volledige oplossing, dan begint het pas. De reden dat ze begonnen zijn met drinken zit er nog steeds en komt weer boven als de alcohol is uitgewerkt. Het leed dat sommige mensen met zich meedragen is vaak groter dan we aan de buitenkant kunnen zien.
Gelukkig zijn er mensen zoals de maatschappelijk werker en vele andere hulpverleners die er zijn voor deze mensen. En vaak is luisteren en er zijn voor deze mensen al helend.